Może byłam starsza od siebie samej?
Jak tu żyć z czułym sercem na takim świecie?
Światło rozkwita najjaśniej w najciemniejszych miejscach.
Mama wygląda jak astronauta, któremu się nie powiodło.
Ludzie prędzej puszczają w niepamięć śmierć ojca niż stratę ojcowizny.
To okrutne przeznaczenie którego nie da się uniknąć...
Czy tylko ja tak mam, że lista rzeczy, jakie chce się na święta z roku na rok staje się coraz mniejsza? Aż w końcu jedyne, czego tak naprawdę się pragnie, to te rzeczy, których nie da się nabyć za pieniądze.
Ty nie potrzebujesz wcale mnie. Potrzebujesz kogoś, kto będzie Cię nieustannie głaskał słowami, kto otuli Cię puchową kołdrą i przykryje szklanym kloszem. A ja nie umiem nie ranić, ja wydrapuję oczy słowami, rozrywam duszę milczeniem i kocham, kocham tak mocno, że wszelkie szklane klosze przy mnie pękają.
Życie jest jedną lekcją pokory.
Wybór niesie za sobą
ryzyko: podejmując decyzję, trzeba
porzucić wszystkie inne możliwości.
