Przeszłość może czasem sprawić, że nie będziemy zauważać, co dzieje się wokół nas.
Moja wielkość zależy od rozmiarów r z e c z y w i s t o ś c i.
Wiary się nie traci - przestaje tylko niepostrzeżenie formować życie.
Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.
Cóż bowiem cenniejszego nad życie? To jedyne, co do nas należy.
Jutro nastąpi szybciej niż się tego spodziewa.
Zawsze się czegoś uczymy.
Źródłem naszego poczucia wolności jest nasza niewiedza o przyczynach zdarzeń.
Każdy człowiek musi dojść do wszystkiego sam. Nawet jeśli inny dał mu to na tacy, to nie jest to, to samo. Nawet jeśli inny człowiek dał mu tego początkowego kopa, to później musi sam to wszystko kontynuować, rozbudowywać. Inaczej to jest martwe.
Zatem jest to poranek nowych postanowień. Nie będę bała się wyimaginowanego zła.
