Powiedz mi, co jesz, a ja ci powiem, kim jesteś.
List się nie rumieni.
Są piękne, ponieważ są martwe.
Mam dwie nogi i dwie ręce,
Wcale nie chciałbym mieć więcej,
Bo określa właśnie to,
Co jest co, i kto jest kto.
Radio to środek znieczulający człowieka pracy...
Jezu, nie mam zamiaru być jednym z tych, którzy siedzą, gadając o tym, co zamierzają zrobić. Po prostu to zrobię. Wyobrażanie sobie przyszłości to rodzaj beznadziejnej tęsknoty.
Nigdy nie docenia się należycie ludzi, dopóki nie znikną.
Czułam się jak zabawka,
którą ktoś nakręcił, a potem zostawił.
Tak to już jest z odległością: albo sprawia, że oddalasz się od kogoś, albo uświadamia ci, jak bardzo go potrzebujesz.
Niektóre elementy układanki, tworzącej świat, są wstrętne.
