Wypijmy za nasze trumny, zrobione ze stuletniego dębu, który posadzą nasze dzieci!
Podróże kończą się spotkaniem kochanków.
...głupstwo całe życie, którego początku nie pamiętamy, a końca nie znamy...
Czy można żałować wspomnień, o których człowiek nawet nie pamięta, że je miał?
Kiedy jesteś pewien, że coś do ciebie należy, to tylko kwestia czasu, kiedy to otrzymasz.
Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy. Z tej przyczyny zrodziliśmy się bez wprawy i pomrzemy bez rutyny.
Czas omija miejsca, które wspominamy.
„Gdybym tylko mógł wziąć roczny urlop od wszystkiego, kupić przyczepę, podróżować z tobą po całym świecie, dobrze jeść, pić i tak spać z tobą przez wszystkie noce, a rankiem wstawać powoli, dojrzeć przez okno jakiś las, spacerować wokół jeziora, położyć się w trawie, zmrużyć oczy w słońcu; tylko rok, a potem byłbym gotów wrócić i już nie prosiłbym o nic więcej dla siebie. Nie mam żadnych pretensji do życia, tylko żeby czasami zwolniło ten ucisk na szyi. Żeby tylko pozwoliło trochę żyć.”
Zawsze jeszcze drugi człowiek może stać się dla nas źródłem niewymownego udręczenia.
Najważniejsze, to nie wspominać swojej historii, tylko ją tworzyć.
