Nie trzeba pytać losu, dlaczego nam coś daje. Tylko szybko wziąć, żeby nie umknęło!
Myślałem wówczas, że moja pieśń dopiero się zaczyna, a ona dobiegała już końca.
Nie mogę chodzić z tobą ulicami naszego życia
Milion powodów, żeby uciec. Tysiące, żeby nie wrócić.
Jeden, żeby zostać.
(...) ona zaś czuła, że w żadnym miejscu na świecie nie byłoby jej tak jak w jego ramionach.
Ludzie mówią o tobie, bo gdyby opowiadali o sobie nikt by ich nie słuchał.
Kłamstwa są jak stalowe pręty klatki- gdy otoczysz się nimi, jesteś zgubiony.
Jeżeli zawędrujesz dość daleko, wszelkie reguły ulęgną zawieszeniu.
Rozpadające się iluzje boleśnie ranią.
Życie jest jak uczta. Jestem już przy serach, a zapewniam was, że one także są wyborne.
