Strach, strach, strach! Życie to dyktatura obezwładniającego strachu, cień gilotyny.
Powiedz mi, że gdzieś na tym świecie istnieje jeszcze dobro. Powiedz mi, że dla nas wszystkich jest jeszcze jakaś nadzieja.
Niezdrowa dusza wymaga zdrowego ciała.
Ludzie mają (...) za złe to, co (...) nieszkodliwe.
Lepiej, żeby kobiety obracały igłą niż językiem.
Prawda jest tak, że każdy z nas jest pozostawiony sam sobie i bezradny...
Więc zdarzają się jakieś katastrofy nieszczęścia i tragedie. Żyjemy w świecie szarpanym gwałtownymi wichrami,
pełnym atakujących pasożytów.
Nie lubię jak ktoś kłamie. Jak nie dotrzymuje słowa, jak zawodzi. Nie lubię jak się zaczynam pozytywnie nastawiać po to, by za chwilę stwierdzić, że każda historia kończy się tak samo...
Bo roboty są tak zaprogramowane, że mają w sobie więcej współczucia niż ludzie.
Doczesność to wszystko, która upływa,
przemija — i nic się po niej nie zostaje..
Nie wiem, czy można oduczyć ludzi nienawiści.
