Kwintesencja Życia

 Każdy z nas żyje w swoim własnym świecie.

 W młodości studiuje się dorosłych, aby osiągnąć mądrość. Na starość studiuje się dzieci, aby znaleźć szczęście.

 Umarł, a w oczach ma wciąż to samo ostatnie marzenie o śmierci.

 Życie nie jest problemem do rozwiązania, ale rzeczywistością do doświadczenia.

 Była przywiązana do swojego męża jak chory do życia.

 Życie jest jak teatr, tylko nie wybiera się swoich ról. A role są różne: ktoś gra króla, ktoś żebraka, ktoś mędrca, ktoś błazna.

 Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.

 Każdy najchętniej byłby równocześnie św. Franciszkiem i Gregory Peckiem, czy Małą św. Teresą i Sofią Loren.

 Mieli zapaćkaną reputacje.

 Dobroć jest cichym czynieniem tego, o czym inni głośno mówią.