Lecz czymże była śmierć, jak nie przejściem do nowego życia, odwróceniem kartki.
Nie instytucje tworzą człowieka, ale człowiek instytucje.
Sny są czasem jak pchły i pozostawiają małe, swędzące plamki na całym ciele.
Ludzie natychmiast zauważają, kiedy zmieniasz swoje nastawienie do nich. Ale nie widzą, że powodem tego było ich własne zachowanie!
Nie mów, że nie masz czasu. Masz dokładnie tyle samo czasu co dawni celebryci jak Hawking, Da Vinci, Pikasso, Einstein czy Tesla. To pytanie, na co poświęcasz swój czas.
Życie to jest coś! (...) Życie trzeba gonić i łapać za chwost.
Łatwiej prosić
o wybaczenie niż o pozwolenie.
Kochać to niebezpieczna rzecz.
Moje szalone istnienie to niby piosenka; każda nowa miłość to strofka, ale Marcel to refren.
Im jestem starsza, tym bardziej jestem przekonana, że liczą się proste rzeczy. Nie kasa, tylko miłość. Że każdy ranek to nowy początek. Że można porozmawiać bez ściem, tarcz i szóstych znaczeń i mówić dokładnie to, co myślimy. Że stary Merc, może dać tyle samo radochy co Ferrari. Że można siedzieć pod drzewem, pić tanie wino, jeść kurczaka palcami i być bardziej szczęśliwym i pełnym, niż wpieprzając śledzia zawiniętego w pączek, w ekskluzywnej skandynawskiej restauracji, gdzie na stolik czeka się trzy miesiące...
