Moje życie stało się pustynią.
Jak coś zmyślasz, to rób to chociaż z talentem.
Owszem, można sobie wybierać drogę,ale nie ludzi, których się spotyka.
W tej strefie nie dojrzewają ani pewnego gatunku rośliny, ani pewnego gatunku ludzie...
Sztuką jest pasować do reszty, stojąc z boku.
Z całą pewnością lepiej żyć w gniewie niż w świecie składającym się wyłącznie z szarości.
Chciałbym, ażeby każdy z wielkim staraniem wybrał własną drogę i szedł naprzód właśnie nią, zamiast drogą ojca, matki czy sąsiada.
Teoria to praktyka przeciętniaków.
To, czego boimy się najbardziej, jest z reguły tym, co właśnie powinniśmy zrobić.
Wstałam, otrzepałam dłonie z ziemi, weszłam do domu i ciebie tam nie było.
