(...) woda życia może lać się jednocześnie na dwa młyny: nadziei i żalu.
Gdzie wchodzi szczęście, tam zawiść rozpoczyna oblężenie i walczy z nim; a gdzie odchodzi, zostawia boleść i żal.
Dobrze jest oprzeć się o drugiego, bo nikt nie dźwiga życia sam.
Iść przez życie, tak jak uczniowie z Emaus, z tym Trzecim pomiędzy nami, który nadaje boską wartość całemu naszemu działaniu.
Co skraca mi czas? - Działanie!Co wydłuża go niemiłosiernie? - Bezczynność!
Bo w pewnym momencie trzeba sobie uświadomić, że niektórzy ludzie pozostają w sercu, ale nie w życiu.
Nie mów, że nie masz czasu. Masz dokładnie tyle samo czasu co dawni celebryci jak Hawking, Da Vinci, Pikasso, Einstein czy Tesla. To pytanie, na co poświęcasz swój czas.
Czasem niesłusznie narzekamy na los;trafiliśmy szczęśliwie, ale nie zgłosiliśmy się po wygraną.
Życie jest dziwne, bo nigdy nie wiadomo, kiedy zaczyna się prawdziwe życie, a kiedy kończy. Boję się tylko jednego: że mogę przeoczyć swój prawdziwy początek, który może nastąpić w każdej chwili…
Nieprzemyślane dobre uczynki przynoszą więcej korzyści niż przemyślane, ale okrutne.
