Życie jest to opowieść idioty, pełna wrzaskui wściekłości, nic nie znacząca.
Nadchodzi czas by służyć cudzym ustom.
Czasami trzeba oszukać samego siebie, aby mniej bolało.
Nie lubię jak ktoś kłamie. Jak nie dotrzymuje słowa, jak zawodzi. Nie lubię jak się zaczynam pozytywnie nastawiać po to, by za chwilę stwierdzić, że każda historia kończy się tak samo...
Nic, co ma wartość, nie przychodzi bez walki.
Życie jest za krótkie na gierki, gdy się czegoś naprawdę pragnie.
To na pustkowiu ujawnia się głód religii.
Wygląda na to, że tylko cierpiąc,
potrafimy zobaczyć, co jest naprawdę ważne.
Jak pies, którego wabi i odpycha smród płonącego własnego gatunku.
Czymże jest czas? Jeśli nikt mnie o to nie pyta, wiem. Jeśli pytającemu usiłuję wytłumaczyć, nie wiem.
