Życie poczęte w łonie matki nie jest jej częścią, lecz nowym życiem ludzkim - innym, choć okresowo połączonym z życiem matki.
Wiatr i życie to wielki młyn, w którym się trą na miazgę mózgi i sumienia.
Pieśni są pełne bohaterów, ale tutaj jedynymi bohaterami są kamienie.
Czsami ludzie nie dostrzegają tego, co mają przed samym nosem...
Ten, kto nie pamięta, ile ma lat, wygląda śmiesznie.
Ludzie są przeważnie nieszczęśliwi, bo żyją nie po swojemu.
Tak to już jest z odległością: albo sprawia, że oddalasz się od kogoś, albo uświadamia ci, jak bardzo go potrzebujesz.
Nie możesz rozstać się z własnymi wspomnieniami.
Stale przebywamy wśród ludzi, a tak naprawdę żyjemy i umieramy w samotności.
To ty jesteś swoim życiem i ono toczy się tam, gdzie przebywasz.
