Najszybszym rumakiem niosącym nas do doskonałości jest cierpienie.
Są rzeczy ważniejsze od pokoju i gorsze od wojny.
Kiedyś za bardzo zależało mi na ludziach. Za bardzo się do nich przywiązywałam i za szybko ufałam. Dzisiaj to ja się od nich oddalam i czekam na ich krok. Dzisiaj to ja jestem tą, o którą trzeba walczyć. Zmieniłam się. Zrozumiałam, że nie warto się ścierać dla kogoś, kto nie ściera się dla ciebie.
Nikt nie może uciec od swego przeznaczenia.
Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! obejmij mnie! kochaj mnie! a jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.
...chciałabym, żeby ludzie potrafili rozmawiać o tym, co jest ważne.
Śmiech, który może znaczyć wszystko albo nic.
Człowiek zmuszony jest żyć w kłamstwie, ale może być do tego zmuszony jedynie dlatego, że zdolny jest tak żyć. Nie tylko więc system wyobcowuje człowieka, ale wyobcowany człowiek wspiera zarazem ten system jako swój mimowolny projekt. Jako upadły obraz swego własnego upadku. Jako dokument tego, że sam zawiódł.
Zawsze spodziewaj się najgorszego, a nie spotka cię rozczarowanie.
Użył kilku antydemokratycznych wyrazów.
