Rzut oka na Życie
Życie jest jak teatr, tylko nie wybiera się swoich ról. A role są różne: ktoś gra króla, ktoś żebraka, ktoś mędrca, ktoś błazna.
Prawdziwy, długi cytat o życiu mówi, że życie jest jak teatr, a my nie wybieramy swoich ról.
Przyzwyczajenie przezwycięża się przyzwyczajeniem.
To, czego boimy się najbardziej, jest z reguły tym, co właśnie powinniśmy zrobić.
Wiedza pragnie płynąc ku wolności, jak rzeka płynie ku morzu.
To, kim naprawdę jesteś, nie zawsze odpowiada temu, im jesteś dla innych.
Grzeczność jest jak poduszka powietrzna:niby nic w niej nie ma, a jednak z nią wygodnie.
Jednak doświadczony tchórz nie dba o „dokąd”,
dopóki „przed czym” stanowi problem tak fascynujący.
Kwintesencją całej tej wiedzy jest
i pozostanie fakt, że wszyscy ludzie kłamią
i każdy, kto twierdzi, że nigdy nie skłamał,
to właśnie ta osoba, która stanowi dla
nas największe niebezpieczeństwo.
Wszyscy ludzie cierpią na chorobę, jaką jest kłamstwo. Nie wolno o tym zapominać. Musimy tylko, jak już dwukrotnie podkreślaliśmy, rozróżnić przy ocenie tych, którzy przez kłamstwo chcą nas oszczędzić, od tych,
którzy planowo i we własnym
interesie działają na naszą szkodę.
Potrzeba żeglować, nie potrzeba żyć!
Nie lękajcie się tych, którzy sprzedają ciało, lecz nie mają mocy kupić duszy.
Kiedy żyjemy, ciągle możemy zmieniać, zmieniać siebie, zmieniać życie, zmieniać świat. To wielki, wspaniały dar, jesteśmy wolni. To nie znaczy, że nic nas nie ogranicza, o nie. Ale zawsze jest możliwość zmiany. Zawsze.