Jeżeli nawet umieranie musi być funkcją społeczną, zróbcież mi tę łaskę: pozwólcie mi wymknąć się na palcach, żebym nikomu w niczym nie przeszkodził.
Wczoraj było do dupy, dzisiaj jest do dupy, jutro pewnie też będzie do dupy. Czyżby upragniona stabilizacja?
Cóż masz, czego byś nie otrzymał? A jeśliś otrzymał, to czemu się chełpisz tak, jakbyś nie otrzymał?
Słyszeć nie znaczy słuchać,
bo słuch jest zmysłem,
a słuchanie sztuką.
Żyjemy tak, jakby życie było karą. A przecież jest nagrodą.
Zawsze jakoś to jest, zawsze jakoś się to życie w końcu układa. Może po prostu los chce cię doświadczyć, przećwiczyć na różne sposoby, byś miała siłę udźwignąć ten ogrom szczęścia, który dla ciebie szykuje?
Czas, im bardziej jest pusty, tym szybciej płynie.
Życie pozbawione znaczenia przemyka obok,
jak pociąg niezatrzymujący się na stacji.
Trzeba całej zimy, by wiosną wyrosły kwiaty... ale w końcu wyrastają.
A w głowie - jak w spalonej bibliotece...
Co należy zrobić po upadku? To, co robią dzieci: podnieść się.
