Głodny jestem jak smok. Nakarm mnie, kobieto.
Życie jest dramatem i nawet istoty z natury swej najszlachetniejsze zaznać muszą
goryczy kapryśnego i zawistnego losu.
Szlachcicowi prostemu wstyd słowo łamać, a cóż dopiero księciu i wodzowi.
Umrzeć jutro warte było tyle samo,
co umrzeć każdego innego dnia.
Każdy bowiem dzień wydarzał się po to,
by go przeżyć lub by odejść z tego świata.
Gdy robi się najciekawiej, akurat wtedy trzeba umrzeć.
Czy to idący wybiera drogę, czy droga idącego?
Vita mancipio nulli datur, omnibus usużycia nikt nie otrzymuje nawłasność, lecz wszyscy do użytku.
Jak się komuś powtarza na okrągło, że jest świnią, to zaczyna chrząkać!
Życie jest za krótkie, żeby je planować.
Całe życie Vladimira przypominało pracę ludzkiego serca, które myśli.
