To jedna z uniwersalnych prawd:
cokolwiek by się działo, życie toczy się dalej.
Umrę zadowolona. Zrobiłam, ile w mojej mocy. Wierzę, że przeżyłam życie, jak należy.
Historia to uzgodniony zestaw kłamstw.
Daj mi rząd dusz!
- Życie ci niemiłe?
- Wręcz przeciwnie.
Ja, droga pani, mam bardzo mało rozumu, a strasznie dużo serca, więc się tego serca boję.
Miał być jak wieczność, przeminął nim nadeszło lato.
A życie — życie zgarniają pod siebie
inni. I nie chcą z niego nic użyczyć.
Bliskość śmierci zawsze sprawia, że staramy się żyć lepiej.
Chciwość i żarłoczność są czynne, pracowite, nie znają wytchnienia.
