Jeśli chcesz naprawić świat,
najpierw musisz przyjrzeć się sobie
i zmienić się. Zacznij od tego
gościa, którego widzisz w lustrze.
Gdzie państwo jest słabe albo nieobecne, tam władzę przejmuje mafia...
Był jasny zimny dzień kwietniowy i zegary biły trzynastą.
Życie to nie są te chwile, kiedy oddychasz, ale te chwile, które zapierają dech.
(...) tylko ty pozostajesz w nieświadomości, a nie wszechświat.
Czasami gdy zdarza się cud, zaczynasz wierzyć, że wszystko jest możliwe.
Poezja, podobnie jak życie, jest sama dla siebie usprawiedliwieniem.
Życie to nie jest wcale coś drzewiastego, z korzeniami w ziemi, tylko coś płynącego, fala po fali, a między falami chwile pokoju. Jest tylko teraz, tylko „teraz” jest życiem, tylko teraz ma wartość i jest ważne, bo tylko „teraz” możemy coś zrobić, a nie „wtedy”, gdy byliśmy młodzi, lub „kiedyś”, gdy będziemy starzy, bo „wtedy” i „kiedyś” to są tylko sny.
W człowieku dominuje pragnienie decydowania o sobie do końca.
Bez wyobraźni człowiek jest jak proch i pył.
