Nie interesuje mnie długość życia. Interesuje mnie sztuka życia.
Czy już w czasie spadania umiera się ze strachu?
Wracaj z tarczą lub na tarczy.
Czy nie oszukiwałem samego siebie? Czy nie czynimy tego wszyscy?
Musimy za wszelką cenę żyć tak, aby niczego nie żałować.
Tak żyć nie można, nie wolno, a żyje się jednak - to straszne.
Własność. Własność. Wszystko dla własności.
Życie to nie teatr, w którym grasz rolę, ale wyprawa górską, na której zgubisz się bez mapy serca i kompasu sumienia.
Smak śmierci jest na moim języku. Czuję coś, co nie jest z tego świata.
Potwory są istotami mitologicznymi, podobnie jak upiory, wilkołaki i kompetentni urzędnicy.
