Był jasny zimny dzień kwietniowy i zegary biły trzynastą.
W osobowości nas wszystkich drzemie pewien procent nieokreśloności.
Wszystko, co człowiek może wygrać w
grze dżumy i życia, to wiedza i pamięć.
Śmierć jest dla nas jak rodzona matka.
Łzy roztopią zlodowaciałe serce, które zamroził głęboki żal.
Im bardziej stromą pójdziesz drogą, tym wcześniej osiągniesz szczyt.
Śmierć jest snem bez snów.
Nie poddaję się losowi, tylko trzeźwo myślę.
O nic więcej wszak nie prosił – tylko o pracę.
... oddaje to, czego nie może zatrzymać by otrzymać to, czego nie może stracić.
