Rozpadające się iluzje boleśnie ranią.
W życiu potrzeba trzech składników: słońca, punktu widokowego i zakwasów.
Czy jest pragnienie bardziej żałosne - albo gorętsze - niż pragnienie drugiej szansy?
Nie można się opierać własnej naturze.
Bo roboty są tak zaprogramowane, że mają w sobie więcej współczucia niż ludzie.
Bestia, która pożera swój własny ogon, musi źle skończyć.
Własne potrzeby są ostatnim powodem, dla którego powinniśmy żyć. Powinniśmy żyć dlatego, że inni o nas zabiegają, że potrzebują nas. I nie chodzi tu o egoizm, ale o to, że tak naprawdę każdy z nas ma potencjał do niezwykłych rzeczy, jeśli tylko postanowi po nich sięgnąć.
Są rzeczy, które trzeba zdążyć
opowiedzieć, zanim ktoś o nie zapyta.
W życiu potrzeba trzech składników: słońca, punktu widokowego i zakwasów.
Błędy też się dla mnie liczą.
Nie wykreślam ich ani z życia, ani z pamięci. I nigdy nie winię za nie innych.
