Mimo całej swojej dzikości, bestia była przerażająca, a jednocześnie hermetyczna. Każdy kto patrzył w jej oczy, widział w nich ponurą, głęboką samotność.
Człowiek to nie zwierzę, bo twa wolność, Sancho, polega na tym, że możesz zrobić co tylko zechcesz; zwierze zaś, nawet jeśli ma wolność, robi jedynie to, co mu każą instynkty.
Właśnie tutaj, porzucona na środku pustej drogi, leżała prawda. Nikt jej nie chciał, wszyscy ją unikali, jak czegoś nieznośnie uciążliwego. Do czasu. Prawda z czasem wraca i domaga się swojego miejsca.
Pamiętaj, prawdziwa przyjaźń nie zależy od bliskości, ale od bliskości serc. Nawet jeżeli jesteś daleko, twoi przyjaciele zawsze będą z tobą duchem. Żadna przeszkoda nie jest na tyle duża, aby mogła zniszczyć prawdziwe przyjaźnie. To jest magia, która łączy serca ludzi.
Nie wtrącaj się w nie swoje sprawy. Nie naprawiaj komuś życia, pracy ani związku, jeśli nikt Cię o to nie prosi. Zajmij się swoimi sprawami, a jeśli masz za dużo czasu, to napisz wiersz, lub umyj okna. Ale nie wtrącaj się do życia innych ludzi, bo prędzej czy później niechcący dostaniesz łokciem w oko.
Nigdy nie zapominaj, co jesteś. Reszta świata na pewno nie zapomni. Użyj tego jako zbroi, a nigdy nie można cię zranić.
Pamiętaj, drogie dziecko, słowa mają ogromną moc. Mogą pocieszyć, zranione serce uleczyć, sprawić, że poczujesz się szczęśliwy. Ale mogą również ranić, zniszczyć i zabrać nadzieję. Dlatego zawsze myśl zanim coś powiesz.
Możemy latać, ale musimy uwierzyć w to na sto procent. Nie wystarczy o tym marzyć.
Bajka to klucz do nieodkrytych pokoi naszej duszy. Może nas poprowadzić przez mroki niewiadomego, zapewniając nam schronienie, pouczenia, a nawet pocieszenie.
Ale jeśli chcesz, możesz odejść, a ja i tak cię nie zapomnę, pamiętam wszystkich, którzy odeszli.
