Każdy z nas słyszę w swoim sercu głos, który radzi co zrobić. Powinniśmy przestać nasłuchiwać głosów z zewnątrz. Człowieka można oszukać, ale serce nie daje się zwieść.
Wielu ludzi, doświadczonych, znakomitych, może pójść z tobą do pewnego miejsca. Ale tam, gdzie chcesz w końcu dojść, możesz wejść tylko ty sam.
Pamiętaj, drogie dziecko, słowa mają ogromną moc. Mogą pocieszyć, zranione serce uleczyć, sprawić, że poczujesz się szczęśliwy. Ale mogą również ranić, zniszczyć i zabrać nadzieję. Dlatego zawsze myśl zanim coś powiesz.
Wśród tych pól co porasta młody bór, daleko poza stumilowym lasem, tam znajduje się kraina, w której nikt nie jest sam. Tam każdemu marzenia zawsze się spełniają. Tam można wszystko, a dzięki przyjaźni można jeszcze więcej.
- A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy?
- Nic wielkiego. - zapewnił go Puchatek. - Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika.
Królewiczu, nie po to dano ci koronę, aby królować. Dano ci ją, aby dla swoich ludzi ciężko pracować. Moc nie jest w koronie, ale w sercu, które bije dla innych.
Lato to kiedyś było, pomyślałem, to nic, a teraz zima bez końca. Ale muszę mówić, więc powiem, że przetrwam jak długo trwa zima.
Pamiętaj, że najważniejsze jest wewnętrzne piękno, spójrz na siebie sercem, a nie oczami. Poza tym, nie ma rzeczy niemożliwych, jeżeli się dostatecznie starać. Trzeba tylko w to uwierzyć.
Widziałem rzeczy, których wy nie widzieliście. Widziałem ogień stalowych fabryk, które zapalały się na brzegu Orionu. Widziałem promy błyszczące w ciemnościach u bram Tannhäusera. Wszystkie te chwile zgubią się jak łzy w deszczu. Czas umierać.
Czasem widziałam sześć niemożliwych rzeczy na śniadanie, zanim jeszcze zaczęłam jeść tosty!
