Możemy jedynie stworzyć prawdziwe obrazy tego, co już istnieje, ale nie możemy stworzyć czegoś, czego nie znamy. Nasza wyobraźnia jest tylko odzwierciedleniem prawdziwego świata.
Bajki nauczyły mnie, że nawet w najciemniejszym mroku zawsze jest iskierka nadziei. Że miłość jest silniejsza od wszelkiego zła i może pokonać każdą przeszkodę. I choć bajka zawsze się kończy, jej przesłanie pozostaje w nas na zawsze.
Czasem widziałam sześć niemożliwych rzeczy na śniadanie, zanim jeszcze zaczęłam jeść tosty!
Zawsze pamiętaj, że jesteś silniejszy niż myślisz, mądrzejszy niż wyglądasz i kochany więcej niż możesz sobie wyobrazić.
Czyż nie jest lepiej, żeby dzieciom wyrosły z głowy różne dziwactwa, zanim tu, w prawdziwym życiu, opadną one na ich ramiona ciężarem nie do uniesienia?
Cudów nie ma. Głupi potrzebują nieustannie skrajnych dowodów, że to, co już się zdarzyło, zwyczajnie miało miejsce. Mądrzy próbują zrozumieć, jak to możliwe, że właśnie ten żeglarz przetrwał, pomimo wszystko.
Bajka to jest klucz do niewidzialnych drzwi ukrytych w najgłębszych i najbardziej tajemniczych komnatach duszy. Otwarciem tych drzwi jest wyobraźnia.
Bo jeśli ktoś chce, żeby go słuchano, musi opowiadać historie. Nie na siłę, nie na dodatek, ale właśnie opowiadać historie.
Szczęście to nie coś gotowego. Szczęście pochodzi z twoich własnych działań. Szczęście to ciągłe dążenie, to nie jest coś, co po prostu spada na nas z nieba.
Głowa pełna planów nie ma czasu na strach. Kto goni za marzeniem, ten nie zestarzeje się nigdy.
