Boże mój, źródłem jakże nieprzebranych cierpień może być literatura.

 Pisarz poddaje się Bożej prawdzie i służy jej, na swój język przekładając wiedzę i wrażliwość Bożą. Bogu, który wie wszystko, mówi o wszystkim. Musi być prawdomówny i dokładny, bo Bóg go sprawdza, oraz zwięzły i zajmujący, aby Bóg się nie nudził, czytając powieść, której zakończenie już zna.

 Żywe jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.

 Ludzie stają się ateistami, gdy odkrywają, że są lepsi od Pana Boga,

 Nauka bez religii jest sparaliżowana,religia bez nauki - ślepa,

 Bóg, który dał nam życie, dał nam też wszystko, co jest potrzebne do jego utrzymania. W ten właśnie sposób z naszej niewoli do rzeczy zewnętrznych uwalnia nas wewnętrzne słońce, które naprawdę jestesmy.

 Pokora to siła obracająca wszystkie zasoby energii na służbę Bogu i światu, nie zaś sobie.

 On stworzony z mych zamierzeń ze sprzeczności i zastrzeżeń
I złych grzechów co tak chłoszczą jego plecy aż do krwi

 Chrystus ciągle się odradza w wybranych ludziach i ciągle bywa w nich umęczony.

 Religijny fanatyk to człowiek,który tak ukochał Boga,że zapomniał o bliźnim.

 Bóg nie jest daleko od nas, nie jest to coś obcego. Bóg jest blisko, jest bardzo blisko, jest tak blisko, że jest w nas. Kiedy otwieramy swoje serce, na pewno go znajdziemy.