Czas nie jest klepsydrą, która przesypuje piasek, lecz żniwiarzem, który więzi snop.
Czas i zdrowie to dwa cenne skarby, których nie rozpoznajemy i nie doceniamy dopóki się nie wyczerpią.
I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.
Bo kiedy nadchodzi wieczór,
wszystkie wspomnienia wracają.
Nie mówimy, że coś jest stracone, dopóki nie tracimy czasu. Ale nawet jeśli zmarnowany czas jest rzeczą najbardziej bezwartościową, watrość czasu nie jest znana wszystkim.
Zegar odmierza godziny głupstwa,
ale mądrości nie mierzą zegary.
Czym, że innym jest podróż, jeśli nie pogonią za utraconym czasem.
Czas jest dla nas tajemnicą. Wiemy co to jest, dopóki ktoś nas tego nie pyta, potem już nic nie jesteśmy w stanie powiedzieć.
Czas to jeden z naszych najważniejszych zasobów. Nie można go ani kupić, ani zatrzymać. A wartość tego, co zrobimy z naszym czasem, jest czymś, co w końcu definiuje nas jako ludzi.
Czas i tak każdemu dołoży, pamiętaj o tym.
