O takiej chwili, ach, dwa ...

 Są tylko dwie klasy ludzi:ci, którzy stale dzielą ludzi na dwie klasy,i ci, którzy tego nie robią.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.

 Człowiek jest uczniem, cierpienie jest jego nauczycielem.

 Człowiek to jedyne zwierzę które się rumieni. I jedyne, które ma za co.

 Pociechy udziela niebo. Od ludzi oczekuje się pomocy.

 Niech nienawidzą, byleby się bali.

 Ludzie częściej marzą o powrotach niż o odjazdach.

 Stwierdzenie „to koniec” może być zakwalifikowane równocześnie jako prawda i fałsz, bo nawet ostatnia kropka może być prologiem nowej historii.

 Każdy człowiek ma jakąś rację, tylko nie każda racja wychodzi na zdrowie.

 Adoracja jest drogą człowieka do siebie samego.