Człowiek jest tym, co zje.
Człowiek jest tym, co zje.
Udostępnij:
Inspiracje:
Nie wolno tracić nadziei, dopóki człowiek żyje z człowiekiem.
Bywam tylko przesadnie bezczelny jak każdy nieśmiały człowiek.
W człowieku jest taka tajemnicza strefa ziemi niczyjej, na której istnieje ludzka wolność wyboru, która nie poddaje się ani determinizmowi biologicznemu, ani determinizmowi kulturowemu. Determinizm kiepsko pasuje do opisywania ludzkiego świata.Tu leży moim zdaniem istota człowieczeństwa. Mogę słuchać obowiązującego w przyrodzie dyktatu zasady darwinowskiej, ale nie muszę. Bo w mojej ludzkiej mocy jest zadrwić sobie z tego dyktatu i obrać drogę terrorysty, świętego albo wolontariusza.
Ponieważ współczucie w stosunku do zwierząt jest tak nierozerwalnie związane z dobrocią charakteru, można zaufać poglądowi, że jeśli ktoś jest okrutny wobec zwierząt, to nie może to być dobry człowiek.
To dobrze, kiedy człowiek jest wrażliwy, ale wyobrażam sobie, że żyje się wtedy ciężko.
Nie należy mylić prawdy
z opinią większości.
Nie jest chrześcijaninem ten, kto nie poda ręki drugiemu.
Często popularność człowieka za życia objawia się po jego śmierci.
Dokładnie tego potrzeba mi najbardziej: ludzi, którzy niczego ode mnie nie chcą.
Daj sługom Twoim głosić słowo Twoje z całą odwagą.