W obliczu niebezpieczeństwa ciało traci ...

 Czasem człowiek ma dzień powszedni od święta.

 Człowiek, który nie ma nic do stracenia, bywa groźny.

 Czasem, kiedy człowiekowi jest bardzo przykro, to sam staje się przykry.

 Wolność to stan ducha.

 Kto jest wewnętrznie dobrze usposobiony i uporządkowany, nie zważa na dziwne i przewrotne ludzkie podstępy.

 Nie można drugiego człowieka obserwować, nie działając
na niego. Staramy się,
by działanie to zawsze miało
znak dodatni.

 Ludziom można dawać szansę, kilka szans, sto, dwieście. Ale przychodzi moment, kiedy wyczerpują się baterie. Padają akumulatory wiary, że coś się zmieni na lepsze. Wtedy dojrzewamy do tego, że kolejna szansa nie zmieni biegu rzeki, nie przemówi do serca.

 Być nowoczesnym, to znaczy wyprzedzać swój czas dokładnie o tyle, by mógł on nas wygodnie dogonić.

 -O czym mówisz?
- O grzechu.
-Co to właściwie jest?
-To, co powoduje krótkie spięcie miłości, odcina prąd życia, spycha poza nawias braci, podminowuje szczęście, zaciemnia spojrzenie, wykrzywia twarz, dławi radość,
gwałci Twoje serce.

 (...) człowieka stworzyć o wiele łatwiej, niż antyproton.