Czyż człowiek nie jest tylko kwiatem uniesionym przez wiatr?

 Najchętniej chciałoby się wszystko rzucić, położyć się w domu do łóżka i o niczym więcej nie słyszeć.

 Kłóćcie się, ile chcecie, niech latają talerze, ale nigdy nie kończcie dnia bez zgody.

 Powiedz komuś w twarz co ci się w nim nie podoba, a usłyszysz jaki naprawdę jesteś.

 Szum to nieprzefiltrowany człowiek, a bez filtra człowiek to tylko ruchomy chaos.

 Z czasem człowiek uczy się mieć po prostu wyje*ane.

 Gaśniesz, bo wszystko ukrywasz, swoje emocje, problemy, swoją historię. Nie wiesz, kim jesteś, więc budujesz, nie czerpiąc z siebie.

 Zwykle ludzie umierają wtedy,
kiedy się tego najmniej spodziewają.

 Jeśli chcesz osiągnąć to, co
niemożliwe, zajmij się tym, co możliwe.

 Człowiek nie dostrzega ważnych chwil w życiu, rozumie to dopiero wtedy, gdy jest już za późno.

 Wspomnienia są jak linia na piasku. Im dalej idziesz, tym jest wątlejsza i mniej widzialna. Aż wreszcie nie ma niczego, jedynie gładki piach i czarna dziura nicości, z której wyszedłeś.