Można skonać pod drzwiami ludzi, którzy za ludzi się mają.

 Odrobina dobra okazana drugiemu człowiekowi
lepsza jest niż cała miłość do ludzkości.

 Dziwne, jak ludzie muszą byle co powiedzieć, byle czym się popisać w chwilach, w których wiedzą, że najrozsądniej cicho siedzieć.

 Twardy człowiek jest jak szyba z hartowanego szkła wytrzyma wiele ale jak się rozpadnie to na milion kawałków, których już nie będzie dało się pozbierać.

 Najbardziej kochamy te osoby
i te miejsca, przez które wylaliśmy najwięcej łez.

 Ludzie wstydzą się dziś, że ciągle jeszcze wstydzą się tego,czego wstydzili się dawniej.

 Opiekować się istotą ludzką wcale nie jest rzeczą prostą.

 Dokładnie tego potrzeba mi najbardziej: ludzi, którzy niczego ode mnie nie chcą.

 Stary człowiek to sąsiad śmierci.

 Wdzięczność ma krótką pamięć.

 Jest wątpliwe, czy na przestrzeni ostatniego tysiąclecia zaszły jakieś istotne zmiany w człowieku, w zamian jednak zdobył on w tym okresie niespotykaną dotąd władzę nad otaczającą go przyrodą. Władza ta nie wynika jednak z rozwoju indywidualnego i biologicznego, lecz społecznego.