Człowiek jest uczniem, cierpienie jest jego nauczycielem.

 Główną rzeczą, która kontroluje ludzi jest to, co o sobie myślą. Hamuje ich to, jak siebie postrzegają. Jeśli wpojono Ci, że jesteś do niczego, to niczego nie dokonasz. Mnie nauczono, że mogę wszystko.

 Człowiek rozsądny dostosowuje się do świata. Człowiek nierozsądny usiłuje dostosować świat do siebie. Dlatego wielki postęp dokonuje się dzięki ludziom nierozsądnym.

 Również człowiek wewnętrzny posiada miejsca, gdzie nie może się sam podrapać.

 Każdemu, kto tonie, należy podać rękę!

 Kiedy ktoś ustami wypowiada
kłamstwa, często prawdę mówi oczami.

 Wcale się nie pokłócili, ona po prostu po
kilku tygodniach spojrzała trzeźwym okiem
na to mieszkanie, którego się nie da
posprzątać, na tego mężczyznę, którego
się nie da ocalić. I tyle. I spakowała się. I wyszła.

 W każdym z nas siedzi więcej niż jeden człowiek.

 Denerwować się to znaczy mścić się na własnym zdrowiu za głupotę innych.

 Jeżeli ktoś Cię mocno zranił, a Ty dałaś tej osobie drugą, trzecią, czwartą... szansę, urwał Wam się kontakt, a ta osoba po dość długim czasie przypomniała sobie o Tobie - daj spokój. Nie odpisuj, nie odbieraj, nic na tą osobę nie mów złego - przecież kiedyś była dla Ciebie najważniejsza, trochę szacunku (...) a w momencie przypadkowego spotkania, uśmiechnij się, pomachaj, bądź miły i nic więcej.

 Każda kłótnia kończyłaby się szybko, gdyby racja czy jej brak nie leżały po obu stronach.