Nie należy potępiać człowieka, ponieważ nigdy nie wiadomo, co się ...

 Łatwiej wybaczamy tym, którzy nas nudzą w niż tym, których my nudzimy.

 Człowiek nie dostrzega ważnych chwil w życiu, rozumie to dopiero wtedy, gdy jest już za późno.

 Człowiek bardzo się uskarża przy każdym bólu, a tak rzadko się cieszy, gdy go nie czuje...

 Nadzieja, choćby słaba, jest lepsza od rozpaczy.

 Gdy mówisz prawdę, nie potrzebujesz sobie niczego przypominać.

 Wspomnienia nie będą lekkie, ale momenty cierpienia mają sens. Każde cierpienie prowadzi do pełni życia.

 Możesz ciągle kogoś tłumaczyć,
ciągle usprawiedliwiać, wybaczać.
Możesz przymykać oko na to, że
cię rani. Ale z czasem przychodzi
taki moment - jeden szczegół, który
sprawia, że już nie potrafisz. Coś
pęka, pojawia się złość, poczucie
żalu i krzywdy. Tak, przecież nigdy
nie liczyłeś na wzajemność, na
wdzięczność... A mimo wszystko
czujesz się zdradzony.

 Dziwne, jak ludzie muszą byle co powiedzieć, byle czym się popisać w chwilach, w których wiedzą, że najrozsądniej cicho siedzieć.

 Gdyby wszystkie małpy potrafiły się nudzić, zostałyby ludźmi.

 Po co mieszkanie, jeśli tylko jeden człowiek ma się cieszyć jego ciepłem?