Gdyby ludzie zachowywali się tak, jak zachowują się narody, to ubierano by ich w kaftany bezpieczeństwa.
Możesz zmienić niebo, które masz nad sobą,
ale duszy w sobie nie.
Musisz odróżnić prawdziwe szczęście od złudzeń, które cię niszczą.
Człowiek potrzebuje człowieka, żeby być człowiekiem.
Nie jestem idealna.
Nigdy nie byłam.
I nigdy nie będę.
Ty też nie będziesz.
-Czy można okazać
dzielność, bojąc się jednocześnie?
-Tylko wtedy można być naprawdę dzielnym.
Rady starych ludzi dają światło, ale nie ogrzewają - tak jak słońce zimą.
Prawdziwe niebezpieczeństwo gnieździ się wewnątrz człowieka.
W każdym z nas siedzi więcej niż jeden człowiek.
Lepiej być dziwnym dla innych niż obcym dla siebie.
