W obliczu śmierci wszyscy jesteśmy samotni.

 Błogosławieni ci, którzy nie mając nic do powiedzenia, nie oblekają tego faktu w słowa.

 Byliby doskonali lecz wad im zabrakło.

 Ludzkość kroczy stale naprzód, jednak człowiek pozostaje ten sam.

 Ponieważ ludzkość nigdy nie wiedziała, dokąd zmierza, była w stanie znaleźć swą drogę.

 Słowa wzniecają emocje, tak jak patyk mąci wodę.

 Bieda dobrze robi człowiekowi,
jeśli dotyka go od czasu do czasu.

 Jeśli od czasu do
czasu nie narobisz sobie wrogów, oznacza to, że jesteś tchórzem - albo jeszcze gorzej.

 Każdy człowiek powinien być dawcę i odbiorcą. Kto nie pełni tej podwójnej roli, jest jałowym drzewem.

 W naturze człowieka leży rozsądne myślenie i nielogiczne działanie.

 Czytanie o cudzych problemach pozwala znakomicie zdystansować się do własnych.