Jak można być wolnym człowiekiem i żyć w klatce społecznych ...

 I dopiero gdy wielki ból osobisty zaorał mu i zbronował duszę, na tym gruncie użyźnionym krwią własną i skropionym niewidzialnymi dla świata łzami wyrosła osobliwa roślina: współczucie powszechne, ogarniające wszystko - ludzi, zwierzęta, nawet przedmioty, które nazywają martwymi.

 Zmuś ich, aby wspólnie budowali wieżę, a uczynisz ich braćmi. Ale jeśli chcesz, aby się znienawidzili, rzuć im ziarno.

 Człowiek nie dostrzega ważnych chwil w życiu, rozumie to dopiero wtedy, gdy jest już za późno.

 Ci, których świat nie był wart, zostali zamęczeni.

 Nie ma człowieka tak małego, żeby jako nieprzyjaciel nie mógł szkodzić.

 Im człowiek żyje dłużej, tym krótsze pisze życiorysy.

 Prawdziwa doskonałość człowieka polega nie na tym, co człowiek ten ma, lecz na tym, czym on jest.

 Koncentruj się bardziej na własnym charakterze niż na własnej reputacji, ponieważ charakter stanowi o tym, kim naprawdę jesteś, a reputacja to jedynie to, kim jesteś w oczach innych ludzi.

 Właściwa osoba to taka,
przy której każdy dzień jest świętem godnym zapamiętania.

 Człowiek współczesny szuka przyjemności bez szczęścia, szczęścia bez zadowolenia, zadowolenia bez mądrości.