Lubię ludzi, ale widzę, jak często są fałszywi.

 Najdłuższą i najtrudniejszą pracą,
jaką może podjąć człowiek, jest praca nad samym sobą.

 Twardy człowiek jest jak szyba z hartowanego szkła wytrzyma wiele ale jak się rozpadnie to na milion kawałków, których już nie będzie dało się pozbierać.

 Człowiek nieraz wrzeszczy, że mu zabrano prawa, podczas gdy tylko pozbawiono go nałogów.

 Człowiek roztropny nie gardzi myślą obcą, a głupi i pyszny niczym się nie przejmuje.

 Serce ma tylko ten, kto go ma dla innych.

 Zastanawiam się, ilu osobom nie udaje się być z tymi, których pragną i kończą z innymi tylko z rozsądku.

 "Chcemy iść tak, jak należy? Jeśli tak, to wejdźmy na drogę, która jest najbliżej nas. Wyryj sobie mocno w pamięci to, co Ci teraz powiem: chcemy niekiedy być dobrymi aniołami, a zapominamy o tym, że trzeba być dobrymi ludźmi."

 Przygotowuj dziecko do drogi,którą powinno iść - i czasami sam nią chodź.

 Kiedy człowiek odczuwa obrzydzenie do tego, co robi, zaczyna wątpić we wszystko. Przy odrobinie roztropności może to być początkiem dochodzenia do Prawdy.

 Czego nie stworzymy sami, tego nie będziemy mieli i tego nie będziemy warci.