Elementarne, mój drogi Watsonie.

 Historia Kopciuszka. Przybysza znikąd. Teraz uderzenie na wagę tytułu mistrzowskiego. Jest w dołku!

 Nikt w gruncie rzeczy nie jest taki, jak udaje. Każdy wymyśla jakąś fikcyjną opowieść o sobie, a potem po prostu udaje przed wszystkimi, że jest właśnie taki.

 Bóg mi świadkiem, że nigdy więcej głodna nie będę.

 Panowie, nie bijcie się tutaj! To Pokój Wojenny!

 (…) bić się nie należy, ale czasem nie ma innego wyjścia.

 Niektórzy mają tragedię we krwi.

 – Skoro jestem już na wolności, wolałbym, żebyśmy mówili sobie per pan.
– Nasz klient – nasz per pan.

 Trudno być złym, kiedy świat ma do zaoferowania tyle piękna.

 – Kasiu, a czym ty się najbardziej brzydzisz w życiu?
– Szczurami.
– A ja kłamstwem.

 Nigdy nie chciałem pokochać kogoś tak, by nie móc znieść jego utraty.