Do prawdy, jak do wesela, każdy musi dojrzeć.

 (…) bić się nie należy, ale czasem nie ma innego wyjścia.

 Gdy palec wskazuje niebo, tylko głupiec patrzy na palec.

 Louis, tak sobie myślę, że to początek pięknej przyjaźni.

 Każda chwila jest dobra, żeby zmienić swoje życie.

 Każdy umiera, ale nie każdy tak naprawdę żyje.

 ...bo wszyscy mamy w sobie tyle samo dobra co zła. Tylko od nas zależy, jaką drogą pójdziemy. Taka jest nasza natura.

 Nagle zdajesz sobie sprawę, że wszystko się skończyło. Naprawdę. Nie ma już powrotu. Czujesz to. I próbujesz zapamiętać, w którym momencie to wszystko się zaczęło. I odkrywasz, że zaczęło się wcześniej niż myślisz. Długo wcześniej. I to w tej chwili zdajesz sobie sprawę, że to wszystko zdarzyło się tylko raz. I nieważne jak bardzo się starasz, nigdy nie poczujesz się taki sam. Nie będziesz już nigdy czuć się jak trzy metry nad niebem...

 Mieli bardzo prosty plan: być razem do końca życia. Plan, co do którego wszyscy z ich kręgu zgodziliby się, że jest jak najbardziej realny. Byli najlepszymi przyjaciółmi, kochankami i bratnimi duszami i wszyscy uważali, że bycie razem jest ich przeznaczeniem. Ale tak się złożyło, że pewnego dnia przeznaczenie zmieniło zdanie.

 Cześć, jestem Klaudiusz. Miałem zeznawać w sądzie. To jak, mogę?

 Carpe diem. Chwytajcie dzień, chłopcy. Uczyńcie wasze życie niezwykłym.