Nieszczęśliwy, kto nigdy nie był ...

 Boże, daj mi wewnętrzny spokój, abym przyjął rzeczy, których nie potrafię zmienić;daj mi odwagę, abym zmienił rzeczy, które mogę zmienić,i daj mi mądrość, abym rozróżnił pierwsze od drugich.

 Światło prawdy rozbłyskało dla mnie tylko wtedy, gdy w samotności zaczęłam osłuchiwać siebie samą, zrozumiałam, jak miłość do siebie samej była ważna, i zdałam sobie sprawę, że jestem częścią ogromnej, pięknej całości.

 Skłonności do próżnowania trzeba przezwyciężyć pracą.

 Kto kocha, ten zrzeka się siebie, staje na straży dobra ukochanego, cierpi wszelkie krzywdy, nic nie żąda, ale wszystko, co mu się daje, z wdzięcznością przyjmuje.

 Ludzie domagają się wolności myśli jako rekompensaty za wolność myśli, której nie są w stanie znieść.

 Granice i skuteczność mądrości, zdrowia, hartu ducha, wytrwałości, cierpliwości, odwagi i innych takich sił człowieka zależą nie od niewiadomych ważników losu, lecz od nas samych, od tego, na ile poznajemy swoje możliwości, warunki rozwoju, sposoby wykorzystania i kreowania siebie, warunki własnej pomyślności i spełnienia. Przez człowieka, dla człowieka, a także przeciwko niemu, a nawet, niestety, bez niego, może działać tylko on sam.

 Mówię ci, że człowiek jest nieszczęśliwy, ponieważ nie wie, że jest szczęśliwy. Tylko dlatego. A kto to wie? Ten, kto był początkowo szczęśliwy? Nie, ale ten, kto doświadczył nieszczęścia. Ten, który czuje, że los mu się udał.

 (...) Przepych to konieczność, inaczej ludzie mogliby pomylić króla czy cesarza z uczciwym człowiekiem.

 Życie od śmierci może dzielić naprawdę cienka linia.

 Bóg, którego można dotknąć, nie jest już Bogiem.