Ludzie rzadko zdają sobie sprawę, że kiedy ich usta kłamią, ...

 Wiecie jak to jest, kiedy ma się 18 lat. Wydaje ci się, że wiesz wszystko, a w rzeczywistości gówno wiesz. Bycie 20-latkiem jest jak gra komputerowa, w której pominąłeś tutorial. Biegasz tylko bez sensu, nie wiesz co robić, nie masz żadnej porządnej broni, ani dobrego pancerza.

 Na początku była chuć. Nic prócz niej, a wszystko w niej.

 To, że potrafisz bez
kogoś żyć, nie znaczy, że chcesz.

 Życie wychowuje.

 Chwila nieuwagi, a ludzie, których znasz, zmieniają się nie do poznania.

 Naturalność jest także pozą, i to jedną z tych, jakie znam, jedną najbardziej irytującą.

 To tylko życie. Wszyscy musimy przez nie przejść.

 Zło musi istnieć, to tylko człowiek nie musi z niego czerpać. Ma wybór. I musi mieć wybór.

 Praca starca funta kłaków warta, lecz głupi ten, co nią pogardza.

 Czasem wydaje mi się, że to, czego pragniemy, niekoniecznie musi być dla nas najlepsze.