Książki na półkach więcej mówią o człowieku niż jego życiorys ...

 Ty nie potrzebujesz wcale mnie. Potrzebujesz kogoś, kto będzie Cię nieustannie głaskał słowami, kto otuli Cię puchową kołdrą i przykryje szklanym kloszem. A ja nie umiem nie ranić, ja wydrapuję oczy słowami, rozrywam duszę milczeniem i kocham, kocham tak mocno, że wszelkie szklane klosze przy mnie pękają.

 Wypełnił mnie jedną z najbardziej destrukcyjnych emocji znanych ludzkości - nadzieją.

 ... miłość się kończy, ludzie zawodzą, czas płynie, epoki przemijają.

 Ideał nigdy nie trwa dłużej niż chwilę.

 Być może prawda jest lepsza od kłamstw, ale nie zawsze nas wyzwala.

 Gdyby łatwo było być
dobrym, wszyscy by tacy byli.

 Byłam prawie pogodzona z losem.
Cios spadnie wcześniej czy później, a na
razie trzeba się cieszyć każdym najmniejszym drobiazgiem. Byle to trwało jak najdłużej.

 Nie spotyka się aż tyle szczęścia w życiu, aby sobie można było pozwolić na marnowanie go.

 Nie zakochałaś się w nim raz
na zawsze. Zakochujesz się za każdy razem, kiedy go widzisz.

 Trudno mi było nie zazdrościć burzy, tak się nią wszyscy przejmowali.