Czasami zapominam, jak się oddycha.

 Człowiek nie powinien dowierzać własnej wartości. Ona jest zawsze względna.

 Taką ja mam po ojcu zasadę życiową: Boso, ale w ostrogach.

 Nie ma rzeczy niemożliwych, są tylko takie, które zrozumieć jest nieco trudniej. Zrozumienie jest kluczem do wszystkiego.

 Upadnij siedem razy, wstań osiem!

 Daremnie walczyłem ze sobą.

Nie poradzę, nie zdławię mego uczucia. Pozwól mi, pani, wyznać, jak gorąco cię wielbię i kocham.

 Ból krzywdy rozchodzi się i rośnie, i wreszcie rozrywa to, co dobre.

 Z czasem samotność głęboko wnika w ciebie i już nie chce stamtąd wyjść.

 Przebaczył mi, pewnie dlatego, że ludzie nieszczęśliwi często nie potrafią poradzić sobie ze swoim cierpieniem w samotności.

 Bo sztuka to magia, a magia nie zawsze jest biała.

 Człowiek nie może walczyć z tym, co boskie.