Czasami wolałbym żyć samotnie i umrzeć w samotności. Tak by ...

 Chwila nieuwagi, a ludzie, których znasz, zmieniają się nie do poznania.

 Speszony diabeł stał i czuł, jak straszna jest dobroć.

 Powiedziała mi: Tak bardzo się boję... Zapytałem: Czego? A ona: Bo jestem tak bardzo szczęśliwa. Takie szczęście jest aż przerażające. Zapytałem ją, dlaczego tak uważa. Odpowiedziała: Bo takie szczęście przytrafia się tylko wtedy, gdy zaraz ma się coś utracić.

 Podobno kolorowe sny mają tylko wariaci.

 Zdążyć wszędzie może ten, kto nigdzie się nie spieszy.

 Nawet najgorsze można wybaczyć. Niemożliwe może stać się możliwe. Najtrudniej jest wybaczyć samemu sobie.

 Im częściej człowiek o czymś rozmyśla, tym mniej się tego boi.

 I małym kreaturom udają się wielkie kreacje.

 Ludzie zazwyczaj dostają mniej
dobrego, niż na to zasługują, i
więcej złego, niż potrafią znieść.

 Nie ma większej przykrości, jak zostać powieszonym niepostrzeżenie.