Lękliwi ludzie żyją we własnym piekle. Można powiedzieć, że sami ...

 Nie martw się, Astrid, to
tylko ETAP. Ogarniasz? Tylko ETAP.

 Czasami szkło skrzy się mocniej od brylantów, bo bardziej musi się wykazać.

 Jesteśmy jak otwarcie i zamknięcie cudzysłowu, jak cudze słowa dożywotnio
na siebie skazane. Więźniowie życia, którego żadne z nas nie wybrało.

 Wyrzuty sumienia gdy je wytłumić pracą lub alkoholem w końcu cichną by całkiem umilknąć.

 Pamiętaj i o tym: zawsze łatwo spoglądać wstecz i dostrzec, jacy byliśmy wczoraj albo dziesięć lat temu. Trudno natomiast zobaczyć, jacy jesteśmy. Będzie ci łatwiej, gdy opanujesz tę sztukę.

 Zawsze w drodze, zawsze na szlaku.

 Panowanie nad życiem innych stanowiło wystarczający powód, by nadal egzystować.

 I tęsknię za tym,więc już wiem co to tęsknota.Warto dla niej zejść na ziemię.

 Bóg niewinnym błogosławi.

 Lepiej spełnić uczynek godny uwagi, niż zostać zauważonym.