Bóg dzieli nierówno. Jednym daje wszystko, drugim figę z makiem...

 Istnieją ludzie, którzy jeśli już raz kogoś złapią, nie pozwalają odejść.

 Będę krzyczał, kiedy przyjdzie mi na to ochota, jasne?

 - Wie Pan, okropnie smutne te Pana obrazy. - A życie jest wesolutkie, co?

 A przecież w pogoni za czymś, co nie należy do ciebie, nie ma ani krzty honoru.

 A przecież oboje wyobrażali to sobie inaczej, wyobrażali sobie, że będą inni niż te wszystkie pary, które widywali na weselach i pogrzebach. Zmęczone sobą. Wkurwione. Mające siebie dość. Nie, on miał być jej, a ona miała być jego. Mieli się wygłupiać, mieli kpić z życia. Przecież czuli się ze sobą tak dobrze. Przecież się lubili.

 Ograniczenie z kimś kontaktów niemal do zera nie musi być od razu szekspirowską tragedią. Powiedzmy, że to pauza. Pauza też może być potrzebna. Tak jak w muzyce, gdzie cisza bywa równie ważna jak dźwięki.

 Być szczerym, to najgorszy sposób, by uwieść dziewczynę.

 Wszystko na tym świecie jest bzdurą. To tylko kwestia punktu widzenia.

 Nienawiść bierze się ze strachu
i braku wiedzy. Gdyby ludzie mogli
poznać tych, których nienawidzą,
i skupić się na tym, co ich łączy,
mogliby przełamać tę wrogość.

 Ten świat jest równie
piękny, co niebezpieczny. Ludzi, którzy
popełniają błędy, po prostu się eliminuje.