Nie stracisz mnie. Będę tu tkwić jak przyklejona.

 To, co pisarz zawiera w swoich książkach, jest zapisem w języku serca, języku duszy.

 Świat dzieli się na dwie połowy,
w jednej z nich jest nie do życia,
w drugiej nie do wytrzymania.

 Naszym przeznaczeniem jest próbować osiągnąć to, co niemożliwe, dokonać niezwykłych czynów, nie zważając na lęk. To nasz obowiązek wobec przyszłości.

 Trzeba strasznie dużo przeżyć, żeby dało się powiedzieć: "to nic".

 Nadszedł czas, żebym przestała się zamartwiać i zastanawiać, jak to się wszystko skończy. Nadszedł czas, żeby nauczyć się cieszyć z tego, co mam - zanim nastąpi kolejna zmiana.

 Dotyk wyznacza początek miłości. Jeśli kogoś kochasz - czujesz potrzebę dotyku; przytulania, głaskania, całowania. Ale dotyk wyznacza też koniec miłości. Jeśli nie chcesz już przytulać, głaskać i całować, to znaczy, że przestałaś kochać.

 Podróż, której końca człowiek nie pragnie, zawsze przebiega szybko.

 Zaszumiałaś koło mnie jak gałąź pełna kwiatów i liści.

 Brak miłości dominował nad miłością, która w kościach została wymazana.

 W ostatecznym rozrachunku człowiek znany jest wyłącznie z tego, jaki wpływ wywiera na innych.