Miłość jest bezsennością, która budzi nas ze snu życia.

 Człowiek bardzo potrzebuje
kogoś, kto go bardzo potrzebuje.

 Wszyscy żyjemy w czymś w rodzaju nieprzerwanego snu.

 Bo podobno w tych snach są pociągi, a
w nich pełno wolnych miejsc, i są okręty, które chcą nas zabrać w długi rejs.
A tutaj jest tak smutno i tak zwyczajnie.
A raczej niezwyczajnie smutno.

 W ciszy koło czwartej nad ranem
słyszałem, jak powoli rosną korzenie samotności.

 Pamiętaj, byś zawsze wiedział jasno, czego pragniesz.

 Chyba wszyscy przed czymś uciekamy.
Tylko że wciąż próbuję zrozumieć, co to jest.

 Była tak pochłonięta uciekaniem przed własnym cierpieniem, że nie wzięła pod uwagę cierpienia, jakie może wywołać.

 Czasem nie ma nic trudniejszego niż rozmowa z człowiekiem, który dysponuje siłą milczenia.

 Wspomnienia. To pajęczyny, w które łapie się umysł. Możesz próbować je odganiać. Ale coś zawsze zostaje.

 Bóg najbardziej potrzebny jest wtedy, kiedy najdotkliwiej odczuwa się jego nieobecność.