Nienawidzę(...) używania braku komunikacji jako środka komunikacji.

 Ludzie powoli tracili dar płaczu, zastępowali łzy ideami. Cała nasza kultura jest niemożnością płakania.

 Podatność na zranienie jest tak
związana z życiem ludzkim jak oddychanie.

 Rzeczywistość jest tym, co sam stwarzasz.

 Zawsze jest jakieś 'tylko że'; założę
się, że wszystkie największe osobiste
tragedie tego zasranego świata
zaczynają się od zwrotu 'tylko że'.

 Cechą mężczyzn jest to, że nie godzą się z losem. Wybierają wolność.

 To jest niestety niezaprzeczalna prawda, że zdrowy rozsadek cierpi tam, gdzie do gry wkracza miłość.

 Lęku nie należy się wstydzić. Jest równie naturalny i konieczny jak zabawa albo ból.

 Śmierć sprawia, że stajemy się bezsilnie grzeczni.

 -Cześć, czołem.
-Czołem, cześć, nie daj się zjeść.

 Skoro wystarczy prosty gest, to po co więcej słów?