Samotność nie uczy, jak byś samym, lecz jak być jedynym.

 Czasu spędzonego z tymi, których kochamy, nigdy nie jest za dużo.

 Wychodzi na to, że prawdziwym celem naszego życia jest ta podróż, odkrywanie bez końca nowych horyzontów, nieustanne oswajanie świata. To dzięki temu życie staje się tak fascynujące.

 ... miłość się kończy, ludzie zawodzą, czas płynie, epoki przemijają.

 A na nieznajomych można czasem bardziej liczyć, chociażby dlatego, że jest ich więcej.

 Czasami bardziej boli, gdy
człowiek zachowuje milczenie.

 Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.

 Mam tak wiele, a uczucie do niej pochłania wszystko; mam tak wiele,
a bez niej wszystko staje się niczym.

 Myśl wielka zwykle usta do milczenia zmusza.

 Nic tak nie boli jak cios zadany przez osobę,którą się kocha.

 Jeden to samotna liczba.