(...) jesteś tyle wart, ile potencjał, który masz w sobie.

 Dobrze by było, gdyby
poczucie winy przypominało nam, aby
następnym razem bardziej się postarać.

 Sława jest jak niektóre nowotwory: zawsze zostawia przerzuty.

 Nigdy nie zostawiaj przyjaciela. Przyjaciele to wszystko dzięki
czemu udaje się na przebyć ten
świat i jedyne z tego świata, co może
uda nam się spotkać w następnym.

 I czemu to takie nic jest właśnie czymś dla mnie?

 Cisza nie jest nigdy
całkowitym brakiem dźwięków.

 Złamane przyrzeczenia są jak rozbite lustra. Ranią tych, którzy się ich kurczowo trzymają
i wpatrują w popękane odbicia samych siebie.

 Okazuje się, że przygnębienie to cholernie uzależniający narkotyk.

 Czas jest najbardziej niemiłosierną bestią.

 Z reguły jest tak, że każde małżeństwo składa się z arystokraty i wieśniaka. Z nauczyciela i ucznia.

 Miłość, żeby to tak podsumować, ma prędkość światła; rozstanie – prędkość dźwięku.