Naprawienie złych rzeczy w życiu wymaga
zwykle czasu, ale ostatecznie się to udaje.
Kim jesteś, obcy człowieku, żeby mi mówić, co mogę, a czego nie mogę robić?
Wiernym się jest jednej, ale popatrzeć można na wszystkie.
Trzeba całego życia, żeby nauczyć się umierać.
Najprościej byłoby chyba porozmawiać. Ale dla mnie właśnie najtrudniej.
Prześpię się i zapomnę; mam własne życie,
własne smutne, łachmaniarskie życie już na zawsze.
Miłość erotyczna pragnie nagiego ciała, przyjaźń - nagiej osobowości.
Widzę, kim jestem w twoich oczach,
i staram się być tym człowiekiem,
bo ty w niego wierzysz, a ja myślę,
że wiara może wystarczyć, żeby
uczynić mnie takim, jakiego chcesz.
Duma i tradycja nie mają górować nad rozsądkiem.
Wszyscy umrzemy. Kiedy? Każdy musi się liczyć z własnym pechem.
